[Kochłowice] Renowacja pomnika na plantach

przemek

Orzeł odzyska blask
12 września 2008, "Dziennik Zachodni"

Stojący na kochłowickich plantach cokół z orłem, już dawno przestał przypominać miejsce pamięci narodowej. Pomnik stał się obiektem wspinaczkowym, pijackich libacji oraz parkowym szaletem. Swoje zrobiły też szkody górnicze i warunki atmosferyczne. Znalazły się jednak pieniądze na uratowanie pomnika. Radni zdecydowali w zeszłym tygodniu o przekazaniu z miejskiej kasy środków na pierwszy etap renowacji.

Pomnik wygląda żałośnie, z plamami, zaciekami. Do tego kruszy się i sypie piaskowiec z jakiego został wykonany. Większość liter z cokołu już dawno została wyrwana, te co zostały raz po raz zamalowywane są farbą. Kochłowiczanom wstyd, że trzeba było mazakiem wpisywać brakujące słowa.

- Litery były mosiężne, wiec znalazły "amatorów". Na szczęście orzeł jest solidnie zainstalowany, bo inaczej i on padłby łupem wandali - nie kryje żalu Feliks Wyciślik, prezes kochłowickiego koła Związku Górnośląskiego.

Zniszczony pomnik upodobali sobie młodzi ludzie. - Kilkakrotnie widziałem młokosów, którzy wspinali się na samą górę monumentu. Nawet zastanawiałem jak się tam wdrapali - mówi Eugeniusz Kasperczyk, który mieszka przy plantach.

Najgorszy jest brak szacunku do tego miejsca. Nieraz pijący piwo na pobliskich ławkach załatwiali się pod pomnikiem - twierdzi Eugeniusz Burian, prezes Związku Kombatantów i Byłych Więźniów Politycznych, koło Kochłowice.

W planach jest przeprowadzenie pełnego zakresu prac konserwatorskich pomnika. - Cała powierzchnia kamienia zostanie gruntownie oczyszczona. Usunięte zostaną graffiti i zaplamienia. Pomnik będzie wzmocniony, a ubytki zostaną uzupełnione. Prace przy rzeźbie orła zostaną przeprowadzone w pracowni konserwatorskiej - informuje Tomasz Kulpok z biura prasowego Urzędu Miasta.

Zamiast napisu nawiązującego do władzy ludowej, wrócić ma pierwotna krótka dedykacja "Ofiarom poległym za wolność ojczyzny. Mieszkańcy Kochłowic", jaka była zamieszczona na pierwotnym pomniku pochodzącym z czasów międzywojennych, który stał przy ulicy Radoszowskiej.

Agnieszka Widera - POLSKA Dziennik Zachodni